Wat is stotteren?
Iedereen struikelt weleens over zijn woorden, zeker jonge kinderen. Tussen de leeftijd van twee en vijf jaar is de spraak- en taalontwikkeling volop in gang. Het is dan heel normaal dat kinderen soms niet vloeiend spreken. Denk aan herhalingen van woorden, zinsdelen of het gebruik van stopwoordjes zoals "euhm". We noemen dit normale onvloeiendheden.
Maar soms is er meer aan de hand. Bij kinderen (en ook bij jongeren of volwassenen) die stotteren, zijn er drie typische kernstottergedragingen:
Herhalingen van klanken of lettergrepen: "vi-vi-vis"
Verlengingen van klanken: "vvvvvis"
Blokkeringen, waarbij er even helemaal geen geluid komt: "v...is"
Deze stottermomenten gebeuren onvrijwillig. Je kind kiest hier niet voor en heeft er geen controle over.
Reacties op stotteren
Stotteren stopt meestal niet bij alleen het spreken. Zowel het kind als zijn omgeving kan reageren op deze momenten. Kinderen proberen soms uit het stotteren te "ontsnappen", bijvoorbeeld door:
Extra geluiden te maken
Hun hoofd te bewegen
Zachter of juist luider te praten
Synoniemen te gebruiken of extra adem te halen
Daarnaast kunnen er emotionele reacties ontstaan, zoals onzekerheid, frustratie of angst om te spreken. Kinderen (en ook volwassenen) kunnen hierdoor negatieve gedachten ontwikkelen over hun eigen spreken of over zichzelf.
Ouders kunnen zich hierbij ook machteloos of bezorgd voelen. Dat is heel begrijpelijk.
Het stotteren kan wisselen in ernst, afhankelijk van bijvoorbeeld vermoeidheid, spanning of opwinding (zoals bij feestjes of bezoek van Sinterklaas).
Adviezen voor ouders
Jouw reactie als ouder is van groot belang. Kleine aanpassingen kunnen een groot verschil maken voor je kind:
✅ Laat merken dat je écht luistert.
✅ Maak oogcontact en geef je kind de tijd om te spreken.
✅ Reageer op wat je kind zegt, niet op hoe het dat doet.
✅ Praat rustig, met pauzes, en onderbreek elkaar niet.
✅ Wacht even voordat je zelf begint te spreken na je kind.
❌ Let op: geef liever geen goedbedoelde adviezen zoals “Praat wat trager” of “Adem goed in en uit.” Die zorgen vaak voor extra druk, hoe lief ook bedoeld.
En misschien het allerbelangrijkste: wacht niet af om contact op te nemen met een stottertherapeut.
Hoe vroeger er ondersteuning komt, hoe groter de kans op herstel. Je hoeft echt niet te wachten tot je kind zes jaar is.
Stotteren kan een impact hebben
Je kan negatieve gevoelens ontwikkelen zoals schaamte, verdriet, angst, ... Bovendien kunnen er ook negatieve gedachten gecreëerd zijn rond het stotteren. Deze negatieve gedachten kunnen ervoor zorgen dat je geleerd hebt hoe je jouw stottermomenten kan vermijden of verbergen voor anderen. Door deze gevoelens en gedachten kan je misschien niet vrijuit praten. Samen gaan we op zoek hoe we deze impact kunnen verminderen zodat jij met meer vertrouwen durft spreken.
Hoe gaan we te werk?
Je maakt een afspraak om een intakegesprek in te plannen. Tijdens dit intakegesprek leren we elkaar kennen en wordt de hulpvraag in kaart gebracht. Door de hulpvraag kunnen we samen de doelstellingen van de therapie bespreken.
Wat is broddelen?
Broddelen is een vorm van vloeiendheidsstoornis die invloed heeft op hoe iemand spreekt. Mensen die broddelen, spreken vaak te snel en onregelmatig, waardoor hun spraak moeilijk te volgen is. Woorden en zinnen kunnen onduidelijk of rommelig klinken, alsof ze in elkaar overlopen.
In tegenstelling tot stotteren, waarbij er herhalingen of blokkades zijn, valt broddelen vaak minder snel op — maar het kan wel grote invloed hebben op de communicatie, het zelfvertrouwen en sociale situaties.
Kenmerken van broddelen
Ongelijkmatig of te snel spreektempo
Weglaten of versmelten van klanken of lettergrepen
Moeite met het plannen en formuleren van zinnen
Soms moeite met het volgen van het eigen verhaal
Onduidelijke uitspraak
Weinig bewustzijn van het probleem
Mijn visie
Stotteren is een veelzijdige uitdaging, die voor elk kind, elke jongere of volwassene anders aanvoelt en tot uiting komt. Daarom kiezen we voor een persoonlijke en flexibele aanpak. Er bestaat geen standaardtraject, want iedereen heeft zijn eigen verhaal.
In een eerste fase brengen we samen — met het kind, de jongere, de ouders of volwassene — in kaart welke factoren een rol kunnen spelen in het stotteren. Die inzichten vormen de basis voor een behandeltraject dat stap voor stap wordt opgebouwd, steeds in overleg en met oog voor het tempo van de cliënt.
Spreekdurf, vertrouwen en comfort in het spreken staan centraal. Niet alleen het vloeiend spreken, maar ook het gevoel dat je je vrij en op je gemak mag uitdrukken — dat is waar we samen naartoe werken.